Lieve vader, Rob, we gaan je missen…
Eigenlijk waren we jarenlang nieuws-concurrenten. Werkend voor verschillende media. Misschien is het wel wat gek dan dat die concurrenten bij elkaar op visite gaan en zelfs samenwerken aan verhalen, maar het tekent de wederzijdse klik.
Een kleine dertig jaar riep je dat ik bij RTV Oost moest gaan werken. Zodat we samen aan verhalen konden gaan werken. Juist op het moment dat ik er aan de slag ging, vertrok jij.
Je humor was legendarisch. De grappen en grollen zullen hier altijd op de redactie rond blijven waren. Net als jouw kleurrijke persoonlijkheid.
Horendol werd ik er soms van als je weer eens aan de lijn hing over die vuurwerkramp. Maar waar justitie alle dossiers al lang en breed had gesloten, bleef jij speuren en peuren. Momenteel zijn er weer ontwikkelingen in dit onmetelijk grote dossier dat je tot achter de komma kende. Mocht ooit het mysterie rond het allereerste vlammetje worden ontrafeld dan is dat jouw grootste journalistieke succes. En zou de de hoogste journalistieke onderscheiding De Tegel alsnog postuum aan jou moeten worden uitgereikt.