Lieve vader, Rob, we gaan je missen…
Gistermiddag hebben we afscheid van je genomen in Usselo...maar t kwartje is nog niet gevallen bij mij. Want wat ben ik vaak boos op je geweest, je kon vréselijk irritant zijn en met een borrel op een echte ' zuiger ' aan tafel. Dan zocht je de confrontatie op, ten koste van alle gezelligheid.
Maar ik kon nooit lang boos zijn, ik ken namelijk ook jouw gevoelige kant....jouw kwetsbare kant. Jij zorgde zó goed voor iedereen waar je gek mee was. Eigenlijk té goed....
5 jaar geleden stonden Marcel en ik aan je ziekenhuis bed na je infarct, het was middernacht en je liet (bijna met trots) de foto zien waarop het infarct zichtbaar was. Nu zou alles anders gaan....
Lieve irritante Rob, bedankt voor jouw warme vriendschap ♡